Profil rytmu serca podczas ćwiczeń jako predyktor nagłej śmierci ad 6

Ryzyko zgonu związane z tymi markerami rytmu serca przedstawiono w Tabeli 2. W analizie jednowymiarowej i po dostosowaniu czynników zakłócających – wiek, użycie lub niewykorzystanie tytoniu, poziom aktywności fizycznej, obecność lub brak cukrzycy, masa ciała indeks, podstawowe skurczowe ciśnienie krwi, poziom cholesterolu, obecność lub brak wywiadu rodzinnego nagłej śmierci lub zawału mięśnia sercowego i czas trwania wysiłku – profil rytmu serca był silnie związany z nagłą śmiercią i mniej silnie związany ze śmiercią z jakiejkolwiek przyczyny, ale nie wiązało się to z niesłyszącą śmiercią z powodu zawału mięśnia sercowego (z wyjątkiem podstawowej częstości akcji serca). Wśród tych trzech markerów rytmu serca najsilniejszym predyktorem nagłej śmierci był niższy wzrost częstości akcji serca (tj. Różnica między stopniem maksymalnego wysiłku maksymalnego a stopą w spoczynku), przy względnym ryzyku 6,18 w analizie jednowymiarowej (Przedział ufności 95%, 2,37 do 16,11) dla najniższego w porównaniu z najwyższym kwintylem i 3,98 po korekcie dla czynników zakłócających (95 procent przedziału ufności, 1,49 do 10,61). Gdy te trzy markery zostały jednocześnie wprowadzone do analizy, nagła śmierć była istotnie związana z mniejszym wzrostem częstości akcji serca, ale nie z spoczynkową częstością rytmu serca lub częstością rytmu serca (ze względu na wysokie wzajemne korelacje markerów). Gdy analiza była ograniczona do podmiotów, które zaprzestały ćwiczeń na poziomie 164-W, wyniki były podobne (dane nie pokazane). Dyskusja
Nasze odkrycia, uzyskane w badaniu dużej kohorty osób zdrowych, wskazują, że profil rytmu serca podczas ćwiczeń i regeneracji jest silnym predyktorem nagłej śmierci. Ponieważ reakcje rytmu serca na ćwiczenia są pod kontrolą autonomicznego układu nerwowego, dane te potwierdzają koncepcję, że nieprawidłowości w równowadze autonomicznej mogą poprzedzać objawy choroby sercowo-naczyniowej i mogą przyczyniać się do wczesnej identyfikacji osób z wysokim ryzykiem nagłej śmierci.
W większości przypadków nagłej śmierci u dorosłych występują zmiany wieńcowe 18 wraz z tradycyjnymi czynnikami ryzyka miażdżycy. Ponadto zasugerowano19, że odruchowa aktywacja współczulna wywołana ostrym niedokrwieniem mięśnia sercowego20 może odgrywać rolę wyzwalającą. W tym miejscu zbadaliśmy możliwość, że brak równowagi autonomicznej będzie wiązał się ze zwiększonym ryzykiem arytmii i może zostać zdemaskowany przez obserwowanie zmian częstości akcji serca podczas ćwiczeń.
Związek pomiędzy zmienionymi reakcjami rytmu serca podczas wysiłku a nagłą śmiercią z przyczyn sercowych i brakiem takiego związku z nieosądzoną śmiercią z powodu zawału mięśnia sercowego sugerują, że ten czynnik ryzyka jest bezpośrednio związany z określoną podatnością na arytmię serca i nie odzwierciedla rozwoju miażdżycy. Jest to zgodne z poglądem, że brak równowagi autonomicznej predysponuje osoby do zagrażających życiu arytmii.
Mechanizm leżący u podstaw obecnych ustaleń nie jest od razu oczywisty. Obecna wiedza, która opiera się na wielokrotnych skojarzeniach między zwiększonym ryzykiem nagłej śmierci a zmniejszoną aktywnością nerwu błędnego lub zwiększoną aktywnością współczulną, 3-6 mogłaby wyjaśnić naszą obserwację, że osoby, które zmarły nagle z przyczyn sercowych miały wyższe tętno przed ćwiczeniami16 i więcej. powolny spadek częstości akcji serca w okresie rekonwalescencji
[przypisy: badanie otoskopowe, oczopląs samoistny, guz brunatny kości ]
[przypisy: oczopląs samoistny, odruch babińskiego dodatni, mięsień zębaty przedni ]