Dane są przedstawione dla całej populacji osób, które zostały zakwalifikowane (kohorty zamiar leczenia ) oraz, w stosownych przypadkach, tylko dla osób, które ukończyły badanie (kohorty badanie kończące ). Wyniki wyrażono jako średnie . SEM. Wyniki
Charakterystyka badanych w momencie wejścia
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka grup badawczych przy wjeździe * W dniach 15 stycznia 1987 r. I stycznia 1988 r. 77 kolejnych badanych zostało zapisanych do badania w dwóch ośrodkach badawczych (Centra przeszczepu Uniwersytetu Illinois w Chicago i Peoria). ). Tylko jeden uprawniony podmiot odmówił udziału. Trzydzieści osiem osób zostało przydzielonych do przyjęcia mizoprostolu, a 39 do otrzymania placebo. Te dwie grupy były dobrze dopasowane pod względem cech demograficznych i immunologicznych (tabela 1). Spośród 77 osób, które przystąpiły do badania, 65 ukończyło pełne 16 tygodni badania. Pięciu pacjentów leczonych mizoprostolem nie ukończyło badania (jeden z nich wycofał się dobrowolnie, jeden został wycofany z powodu niezgodności, jeden z powodu niepożądanego zdarzenia niezwiązanego z funkcjonowaniem nerek, jeden z powodu poważnego naruszenia protokołu i jeden z powodu nieodwracalnego ostrego odrzucenia). Siedem osób w grupie placebo nie ukończyło badania (dwa z powodu braku zgodności, jeden z powodu anulowania transplantacji, trzy z powodu zdarzeń niepożądanych nienerioralnych i jedno z powodu nieodwracalnego ostrego odrzucenia).
Rutynowa immunosupresja
Tabela 2. Tabela 2. Dawki rutynowych leków immunosupresyjnych i stężenia cyklosporyny we krwi w grupach badawczych * Cyklosporynę i prednizon podawano w dawkach progresywnie stożkowych, które nie różniły się między obiema grupami. Stężenie cyklosporyny we krwi było zmiennie wyższe w grupie otrzymującej mizoprostol; różnice były statystycznie znaczące podczas tylko z 16 tygodni leczenia (tydzień 3) mierzonego wysokosprawną chromatografią cieczową, ale podczas żadnego z 16 tygodni mierzonego testem radioimmunologicznym (Tabela 2).
Czynność nerek
Tabela 3. Tabela 3. Czynność nerek po transplantacji * We wczesnym okresie pooperacyjnym nie było zauważalnej różnicy między obiema grupami. Jednak w ciągu czterech tygodni stężenia kreatyniny w surowicy były znacząco niższe w grupie leczonej mizoprostolem – poprawa czynności nerek, która utrzymywała się w trakcie badania. Zmiany w klirensie kreatyniny odzwierciedlały podobną poprawę (Tabela 3).
Epizody ostrej dysfunkcji nerek
Tabela 4. Tabela 4. Epizody ostrej dysfunkcji nerek podczas leczenia Misoprostolem lub placebo (tygodnie do 12). Rysunek 1. Rycina 1. Krzywa przeżycia Kaplan-Meier (czas do pierwszego zdarzenia) dla ostrego odrzucenia przeszczepu. Leczenie mizoprostolem wiąże się ze znacznym zmniejszeniem ostrego odrzucenia (P = 0,02 w teście log-rank).
Rycina 2. Rycina 2. Krzywa przeżycia Kaplan-Meier (czas do pierwszego zdarzenia) dla ostrej nefrotoksyczności cyklosporyny. Nie ma znaczącej różnicy między dwiema krzywymi (P = 0,19 według testu log-rank).
W grupie przyjmującej placebo wystąpiły 62 epizody ostrej niewydolności nerek u 33 osób. Natomiast w grupie przyjmującej mizoprostol wystąpiło 42 epizodów u 29 pacjentów (Tabela 4)
[więcej w: odpornosc humoralna, dna moczanowa poradnik dla pacjenta, tikagrelor ]
Comments are closed.
Jaki jest cel takich artykułów jak ten i kilka innych
Article marked with the noticed of: Botox[…]
Hej mam nawracający problem z synkiem